这次的状态十分复杂,写递推版不现实.
于是学了一下递归版数位dp,感觉比递推版高明多了,好写还好想.
如果以后碰到状态复杂的数位dp的话可以考虑递归版本.
code:
#include <bits/stdc++.h>
#define ll long long
#define setIO(s) freopen(s".in","r",stdin)
using namespace std;
int num[20],cnt;
ll dp[20][20][20][2][2][2][2],L,R;
// dp[当前位置][前一个位置的数][前 2 个位置的数][是否合法][有 4][有 8][是否顶上界]
ll calc(int pos,int a,int b,bool state,bool f,bool e,bool li)
{
if(f&&e) return 0;
if(!pos) return state;
if(!li&&dp[pos][a][b][state][f][e][li]!=-1)
return dp[pos][a][b][state][f][e][li];
ll det=0;
int m=li?num[pos]:9;
for(int i=0;i<=m;++i)
det+=calc(pos-1,i,a,state||(i==a&&i==b),f||(i==4),e||(i==8),li&&(i==m));
if(!li) dp[pos][a][b][state][f][e][li]=det;
return det;
}
ll sol(ll x)
{
cnt=0,memset(num,0,sizeof(num));
do
{
num[++cnt]=x%10;
x/=10;
}while(x);
if(cnt!=11) return 0;
ll ans=0;
memset(dp,-1,sizeof(dp));
for(int i=1;i<=num[cnt];++i)
ans+=calc(cnt-1,i,0,0,i==4,i==8,i==num[cnt]);
return ans;
}
int main()
{
// setIO("input");
scanf("%lld%lld",&L,&R);
printf("%lld
",sol(R)-sol(L-1));
return 0;
}